Pierre Marcolini: De "ambachtsman" van de chocolade die een wereldspeler werd door de wereld van de Belgische chocolade opnieuw uit te vinden.
We waren blij als een kind toen we de uitnodiging ontvingen voor een interview met Monsieur Marcolini zelf, één van de beste patissiers en chocolatiers van het land. De man heeft zijn wereldwijde chocolade-imperium opgebouwd in slechts een paar decennia. Het is tijd om de balans op te maken van zijn leven en met hem vooruit te kijken. Creatief meesterbrein, selfmade man, ondernemer en innovator: pleased to meet you : Pierre Marcolini!
Wanneer men het gebouw betreedt waar de chocolade van Pierre Marcolini wordt gemaakt, op een industrieterrein ten noordoosten van Brussel, wijst niets erop dat achter deze gevel het werk van de maker schuilgaat. In de loop der jaren is het Huis Pierre Marcolini uitgegroeid tot een belangrijke wereldspeler op het gebied van chocolade en, bij uitbreiding, luxe. Maar zoals alle verhalen, begon het op kleine voet.
Pierre Marcolini vertelt met plezier en ondeugendheid hoe hij op negenjarige leeftijd kennismaakte met de magische wereld van snoep. De jongeman werd verliefd op de grote klassiekers van het Belgische gebak: de heerlijke Merveilleux, de Javanais... Hij genoot er al enorm van en herinnert zich nog perfect hoe snel hij ze kon verorbenen: in een halve minuut kon hij een Merveilleux naar binnen spelen, terwijl hij de verschillende smaken en texturen ontdekte en waardeerde. Pierre Marcolini was er al zeker van dat hij later deel zou uitmaken van deze wereld.
Deze zekerheid werd versterkt tijdens een ochtendbezoek met de scouts aan een plaatselijke bakkerij. Daar ontdekte hij de magie van het creëren van een product uit een fusie van ingrediënten. Een waar wonder! Verwondering is trouwens een drijvende kracht in Pierre's leven.
"Toeval bestaat niet, er zijn alleen ontmoetingen..." Pierre Marcolini
"Later, toen ik naar de middelbare school ging, kreeg ik vaak opmerkingen van leraren dat ik niet genoeg oplette in de klas.
Het was moeilijk voor hem om zijn gedachten bij schoolzaken te houden. Zozeer zelfs dat zijn moeder hem op 14-jarige leeftijd vroeg wat hij wilde gaan doen als hij groot was. Toen ze hem vroeg wat hij later wilde worden, onthulde Pierre zijn droom om banketbakker en chocolatier te worden.
De reactie van zijn moeder is nogal lauw. "Tegenwoordig zijn chefs en patissiers sterren met veel media-aandacht. Maar toen was dat heel anders. In de jaren zeventig stond een baan als banketbakker of chocolatier gelijk aan zakken op school," zegt Pierre.
"Je moet het ook zien in de context van immigratie en de familie waar ik vandaan kom. Mijn moeder had als naar België geëmigreerde Italiaanse een obsessie om een perfecte integratie na te streven. Voor haar was het beheersen van de taal een prioriteit. Integreren betekende vooral Frans leren. Hij leerde zelf Italiaans pas op late leeftijd. Het was de grootvader van Pierre die kort na de Tweede Wereldoorlog met zijn familie naar Charleroi verhuisde om in de kolenmijnen te werken. De context waarin Pierre opgroeide was dus allesbehalve gemakkelijk, met ouders en grootouders die in de mijnen werkten, ver verwijderd van het zachte Italiaanse klimaat.
Ondanks deze moeilijke omstandigheden heeft Pierre positieve herinneringen aan deze periode en spreekt hij de wens uit om in België te blijven waar hem goede kansen worden geboden.
Pierre Marcolini, een autodidactische rebel.
Op 14-jarige leeftijd ging Pierre Marcolini met enkel een pak en een tas naar de hotelschool Ceria (Coovi) in Anderlecht. Zijn aankomst op de school en zijn allereerste cursus waren een ware openbaring voor hem. Pierre citeert graag een Franse uitdrukking: "On dépose ses bagages". "Het is natuurlijk een metafoor, maar hij ziet zichzelf letterlijk zijn koffers neerzetten en zijn plaats vinden. Dit was het begin van zijn leertijd.
Hij herinnert zich dat hij en zijn klasgenoten tijdens een chocoladeworkshop de opdracht kregen een chocolade "bonbonnière" te maken. Eigenlijk moesten ze een vierkante chocoladedoos maken, maar die opdracht leek te weinig uitdagend. Na een avondwandeling in een park werd hij geïnspireerd door een kiosk - "Think out of the box! Hij werd door zijn leraar uitgedaagd omdat hij de instructies niet volgde, maar zijn moed werd door de school bewonderd.
Pierre spreekt met grote ontroering over de leraren in Ceria die hem hebben geholpen zijn talenten te ontdekken en te ontwikkelen. Hij herinnert zich in het bijzonder zijn leraar, de heer François Follon, die teams van meerdere personen vormde en het team beoordeelde en niet het individu. Briljant!
We voelen de bewondering die het beroep van leraar bij hem oproept. De overdracht en het delen van kennis... Een nieuwe droom van Pierre?
In zijn laatste jaar op de Ceria-school mag Pierre stage lopen. Met een moedig en doortastend temperament begint hij als leerling in de bakkerij van Sint-Gillis "A la bonne tarte". Trots keerde hij terug naar huis en vertelde zijn moeder dat hij een baan had gevonden.
Je moet ervoor gaan...
Op 16-jarige leeftijd begon hij zijn carrière in verschillende gerenommeerde huizen, zoals het emblematische Wittamer aan de Zavelplaats in Brussel. Gepassioneerd door uitdagingen besloot hij deel te nemen aan verschillende nationale en internationale wedstrijden. Hij won uiteindelijk meer dan 40 wedstrijden en prijzen, waaronder die van beste banketbakker ter wereld op 31-jarige leeftijd.
1994, het jaar dat zijn vrouw hem aanmoedigde om voor zichzelf te beginnen. Ze sprak de mythische zin uit: "Je moet je eigen zaak beginnen". Hijzelf had dat vertrouwen nog niet, maar besloot de sprong te wagen; in Kraainem opende hij zijn eigen winkel, die niet groter was dan 30 m². In 1995, een jaar later, won hij de beroemde titel van Wereldkampioen Patisserie. Dit gaf hem vleugels.
Hij sloeg zijn vleugels uit toen hij ontdekte dat achter de 30 m² van zijn werkplaats dezelfde ruimte beschikbaar was. De uitbreiding is in volle gang!
De magie van een unieke creatie... het genie van de meester patissier
Door de status quo te durven tarten en met een vleugje genialiteit hertekent Pierre Marcolini de "ballotin" of rechthoekige pralinedoos uit, die hij omvormt tot een vierkante presentatiedoos waarin de pralines niet langer op elkaar worden gestapeld, maar zorgvuldig naast elkaar worden gepresenteerd, als juwelen. Hij noemt deze doos "Malline", een grappige samentrekking van de woorden "malle" en "praline".
Tegelijkertijd herzag Pierre Marcolini de pralines met het oog van een banketbakker en innoveerde verder: kleinere formaten, innovatieve texturen en combinaties, meer bittere smaken, en met hogere percentages cacao, ... In die tijd werkten de meeste chocolademakers met 55% cacao, maar Pierre Marcolini stelde 70% cacao voor, waardoor de pralines een sterkere smaak en een lager suikergehalte kregen.
De praline werd fijner, het gewicht ervan werd teruggebracht van twintig gram tot 7 of 8 gram, voor een fijnere en aangenamere smaak. Volgens Pierre Marcolini was deze aanpak een soort revolutie in een chocoladewereld die tot dan toe niet erg dynamisch was.
Le Cuisinier du Sucré
Als we de achtergrond van Pierre bekijken, beginnen we zelf te twijfelen aan wat hij eigenlijk doet: is hij chocolatier, banketbakker, uitvinder, kunstenaar? Of een combinatie daarvan?
Pierre Marcolini weigert zich in een hokje te laten plaatsen. Hij noemt zichzelf "de zoete kok of le Cuisinier du Sucré" omdat, zo vervolgt hij, een "kok" iemand is die zich met verschillende aspecten van het koken kan bezig houden: koud of warm koken, met vis, vlees, groenten en waarom niet ook met gebak? Er zijn veel voorbeelden van grote chefs die vroeger patissier waren: Pierre Gagnaire (Restaurant Pierre Gagnaire 3*), Alain Passard (L'Arpège, 3*) om er maar een paar te noemen... "Ik kan u een voorbeeld geven van die dunne grens tussen de beroepen: als ik een chocolademousse of een ganache maak, ben ik dan chocolatier of banketbakker? Een patissier kan, net als een chocolatier, een zeer smakelijke ganache maken. Juist deze kruisbestuiving maakt het interessant.
"Maar wat geen enkele banketbakker, ijsmaker of banketbakker zelf doet, is zijn eigen chocolademix of -coating maken. Tegenwoordig maken veel mensen deze chocolademix of -coating niet zelf, maar kopen ze die bij een derde partij en gebruiken die dan om hun taarten te versieren of chocoladefiguurtjes te maken."
De "bean to bar" aanpak is ingegeven door het idee om mijn eigen chocolade te maken.
De heer Marcolini, op dreef, spreekt vrank en vrij: "Als ik spreek over mijn beroep, dat van chocolademaker, betekent dit dat ik alles van A tot Z doe. Je zou het de 'bean to bar' aanpak kunnen noemen... Ik ga naar de landen waar de cacaoboon wordt geteeld, ik selecteer de bonen, we brengen ze naar België en we maken er zelf chocolade van in ons atelier. Dat is natuurlijk iets heel anders. Met andere woorden, ik ga naar de roots en de diepste oorsprong van chocolade.
Het principe van "bean-to-bar" is ontstaan bij Pierre Marcolini in de jaren negentig. Het begint allemaal met het oogsten van bonen op de plantages.
« Als je het vergelijkt met wijn maken, zou het zijn alsof iedereen naar een grote coöperatie komt om dezelfde wijn te halen en die in een andere fles te doen. Dit is hoe de wereld van chocolade evolueerde na de Tweede Wereldoorlog. »
« Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er natuurlijk weinig geld te besteden aan chocolade. De mensen waren al blij dat ze eten hadden. » Na de oorlog brak een tijdperk van welvaart aan en nam de consumptie van chocolade toe, en niet alleen tijdens de feestdagen. Om aan de groeiende vraag te voldoen, zocht de chocolatier naar industriële oplossingen in de vorm van halffabrikaten. Zo ontstond de hele chocolade-industrie, met een ongelooflijke "standaardisatie" tot gevolg.
In 1995 was Pierre Marcolini in Lyon voor de World Pastry Cup en maakte een ontmoeting mee die zijn leven zou veranderen. "Toeval bestaat niet, er zijn alleen ontmoetingen, weet je nog?
Hij ontmoette de man achter een kleine chocoladefabriek: Monsieur Bernachon. Opnieuw beleefde Pierre Marcolini een onvergetelijk moment toen hij de chocoladefabriek binnenging, de zakken cacaobonen ontdekte en de chocolatier zijn eigen chocolade zag maken..... "Wat ik zag en proefde was gewoonweg magisch. Deze man zei tegen me: "Ik maak mijn eigen chocolade, ik heb mijn eigen identiteit". Wow, ik was verbaasd! Ik wist dat we dat wilden doen!"
"De Bean-To-Bar droom verwezenlijken was een zeer moeilijk proces, omdat niemand me kon helpen deze machines te vinden, simpelweg omdat er niemand aan werkte. Ik kreeg industriële machines aangeboden tegen exorbitante prijzen (4 miljoen euro). Ik wilde niet concurreren met Barry Callebaut of anderen... Ik wilde gewoon mijn eigen product maken en mijn eigen identiteit creëren. En dat kan niet als je je product uit dezelfde bron haalt als iedereen. ".
"Maar ik kon niet opgeven, ik ging op verkenning, ik ontmoette onafhankelijke cacaoproducenten, die niet per se aan grote industriële groepen wilden verkopen.... Tegelijkertijd vond ik ook iemand die me kon helpen met de materialen die nodig waren om nieuwe producten te maken. De stukjes van de puzzel begonnen langzaam in elkaar te passen.
De echte wereld van cacao ontdekken
De eerste stukjes van de puzzel om zijn eigen chocolade te maken waren gelegd. Maar hij moest nog uitzoeken waar hij de beste cacao kon krijgen. Op school had hij geleerd dat er drie soorten cacaoplantages waren: de meest verfijnde maar weinig opbrengende, de beroemde Criolo. Ten tweede is er een iets robuustere, minder fijne maar meer opbrengende cacao; de Forastero. Ten slotte is er een hybride variant die op het eiland Trinidad groeit: de Trinitario. Maar wat we niet vermelden is dat er ook subvarianten zijn. Cacaobonen zijn rijker en diverser dan je denkt.
"Toen ik op de plantages aankwam, was ik eigenlijk onwetend en had ik geen vermoeden van de rijkdom en diversiteit van de cacaowereld. Toen vroeg hij de cacaoboeren om hem deze wondere wereld te laten zien. Dit was een openbaring voor hem. Hij zag en proefde een ongelooflijk aantal soorten, met smaaktonen die hij nooit eerder had ervaren. "Alles, echt alles, was er qua smaak en verfijning, gewoon in de natuur. Je hoeft niets toe te voegen!"
Tegenwerking uit (on)verwachte kringen op weg naar "Author's Chocolate of Chocolat d’Auteur".
Het was duidelijk dat de weg naar het maken van zijn eigen chocolade vol valkuilen zou zitten.
Met de eerste producties kwamen veel vragen: "Hebben we de juiste cacaobonen? Bij welke temperatuur moeten ze geroosterd worden? ,.... Dus leerden we stap voor stap hoe we chocolade moesten maken. Eerst hebben we 10% van onze totale productie vervangen door cacao rechtstreeks van de bron, daarna 20% en ten slotte hebben we vanaf 2009 een volledig geïntegreerde aanpak bereikt."
"Vanaf 2009-2010 zagen we plotseling de opkomst van de bean to bar-beweging, vooral in de VS. Dit veroorzaakte iets groots! Vandaag zijn er alleen al in België een dertigtal chocolatiers die van boon tot reep werken. Wat wij doen is een "auteurschocolade" creëren, een chocolade met een duidelijke signatuur, zoals een wijnboer die aan zijn wijnen kan geven.
Wat ik vandaag met veel passie doe, is cacaobonen ontdekken die een heel andere smaaksensatie geven. In plaats van te zeggen dat we zoveel cacao gebruiken, zeg ik liever welke soort cacao wordt gebruikt, waar die vandaan komt en welke smaak die aan de klant geeft. Dat is het echte Belgische chocoladeambacht, onze toegevoegde waarde. Belgische expertise is niet alleen het smelten van chocolade, maar ook het creëren ervan."
Kijken we naar andere sectoren, zoals bier (type microbrouwerij), dan zien we dezelfde trends naar meer ambachtelijke productie. Dit resulteert in een verhoging van de kwaliteit.
Duurzame ontwikkeling, een alomtegenwoordig leitmotiv voor het Pierre Marcolini House
In de huidige geïndustrialiseerde wereld is een ambachtsman soms een beetje als een Don Quichot die tegen windmolens vecht. Hetzelfde geldt voor Pierre Marcolini, voor wie duurzaam ondernemen essentieel is.
"Als je ziet hoe de cacaowereld zich vandaag de dag heeft ontwikkeld in de richting van massaproductie, zijn de grote spelers vooral gericht op het verhogen van de opbrengsten. Zij vertellen de cacaoboeren dat zij meer geld gaan verdienen, maar in werkelijkheid adviseren zij deze boeren om minder productieve cacaoboonvariëteiten te vervangen door variëteiten met een hogere opbrengst. De smaak van de cacaoboon is minder uitgesproken. Het is hetzelfde als een mooie rode tomaat zonder enige smaak...".
Pierre Marcolini daarentegen wil in de eerste plaats op zoek gaan naar de cacaoboer die inheemse cacaobonen teelt. "We zoeken ook naar cacaoplantages die werken volgens agrobosbouwnormen. Dit betekent bijvoorbeeld dat ze door verschillende bomen op de plantage te planten, zoals citrus- of bananenbomen, een veel betere biodiversiteit krijgen en ook minder uitgeputte grond. Bovendien heeft de cacaoboer plotseling andere opbrengsten en inkomsten. "
"Een tweede belangrijke verplichting voor ons is om geen gebruik te maken van kinderarbeid op cacaoplantages. In een omgeving waar de cacaoteelt in familieverband plaatsvindt, is het van cruciaal belang dat kinderen niet van school worden gehaald, zodat de aanbevelingen van de IAO (Internationale Arbeidsorganisatie), waarin de definitie van kinderarbeid is vastgelegd, worden opgevolgd. De taken zijn beperkt tot het helpen van de ouders thuis, in het familiebedrijf onder bepaalde voorwaarden, het verdienen van wat zakgeld buiten schooltijd of tijdens schoolvakanties.
Onze derde verbintenis is een verbod op het gebruik van glyfosaten, dat spreekt vanzelf. Maar daar blijft het natuurlijk niet bij. Ook intern hebben we grote stappen gezet: we hebben 1.000 m² zonnepanelen geïnstalleerd op het dak van onze werkplaats. We winnen water terug uit onze fabriek, we gebruiken geen kunstmatige kleurstoffen meer in onze producten, alleen natuurlijke, plantaardige kleurpigmenten.
Ten slotte herzien we tegelijkertijd al onze verpakkingen, om zoveel mogelijk met gerecycleerde materialen te werken... Tegelijkertijd hebben wij bij deze internationale uitbreiding nu winkels in Europa, het Midden-Oosten, China en Japan, en moeten wij ons buigen over belangrijke vraagstukken: hoe kunnen wij productie-eenheden dichter bij of zelfs direct in onze belangrijkste markten hebben om de gevolgen van het vervoer voor het milieu te beperken?
De crisis is nog niet voorbij...
Als we Pierre Marcolini vragen naar de gevolgen van de huidige Oekraïense crisis, heeft hij daar een duidelijke mening over: "Op dit moment is er een enorme impact op de prijzen van ingrediënten: melk, boter, om nog maar te zwijgen van de stijging van de energiekosten, de loonkosten.... We kunnen deze stijgende kosten niet doorberekenen aan de klant. Tegelijkertijd verwacht ik ook een rem op de consumptie, maar anderzijds moet je erkennen dat een doos bonbons qua prijs nog steeds relatief toegankelijk is, zeker als je het vergelijkt met andere luxeproducten. Het is een toegankelijk luxeproduct. Klanten kopen misschien kleinere hoeveelheden, maar ze zullen nog steeds op zoek zijn naar hun stukje chocolade.
De laatste droom: de volgende generatie inspireren
Ter afsluiting van dit interview nog een laatste vraag: Wat is zijn ultieme droom? Er is geen twijfel mogelijk: hij droomt ervan zijn kennis en passie te delen met de volgende generatie. Uiteindelijk heeft hij zijn succes grotendeels te danken aan zijn leraren. In zijn stoutste droom, en we kennen zijn ijzeren wil, is hij van plan zijn eigen academie op te richten. De kroon op zijn werk als zoon van een gastarbeider bij een van de beste exportproducten van België: Pierre Marcolini.
Deel met je vrienden:
Imperial Heritage Caviar: een verhaal van passie en traditie
Al eeuwenlang zien we kaviaar als symbool van luxe en verfijning, daarom wordt het ook wel het zwarte goud genoemd. Enerzijds vervuiling maar ook overbevissing, omwille van een stijgende vraag naar kaviaar, zorgden ervoor dat de populatie van steur in het wild snel achteruit ging. Een 20-tal jaar geleden bracht een nieuwe wetgeving hier verandering in en verdween kaviaar van de kaart in de meeste restaurants. Het was een uitdaging om terug tot die authentieke smaak van weleer te komen, maar passie gecombineerd met traditie werd het succesvol recept van Imperial Heritage Caviar. Op een duurzame wijze slaagden ze erin om deze delicatesse terug op het menu te zetten en werd het populairder dan ooit tevoren.
Guillaume Lambrecht, de ziel en spirit van Deluxe Distillery
Maak kennis met Guillaume Lambrecht, de persoon die achter de schermen van het Belgische bedrijf Deluxe Distillery ervoor zorgt dat alles in kannen en kruiken is. De kriebel voor het zelfstandig ondernemen brachten hem enkele jaren terug bij Deluxe Distillery en sindsdien is hij niet meer weg te denken bij de Belgische spirits branche.
Kaasaffineurs Van Tricht: Een gerijpte passie voor kaas
Ambachtelijk gerijpte kazen met een unieke smaak en verhaal! De Van Tricht familie is een familie met al meer dan 50 jaar een passie voor kaas. Hun zaak die al drie generaties bestaat, verkoopt producten die binnen- en buitenland kunnen bekoren. Frederic Van Tricht neemt ons mee door de rijke geschiedenis van zijn familiezaak en vertelt je meer over zijn unieke kazen. Pleased to meet you!
Johan Van Dyck, de man die met Seefbier de geschiedenis van het bier in Antwerpen herschrijft!
Aangespoeld in Antwerpen op het eilandje, tussen het Havenhuis en het MAS in Antwerpen, zwieren we de deur open van de über gezellige onafhankelijke brouwerij van Antwerpen. Het stoomt er letterlijk en figuurlijk van de bedrijvigheid wanneer we afspraak hebben met Johan Van Dyck, oprichter en bezieler van de Antwerpse Brouw Compagnie. Vader, Echtgenoot, Marketeer (van het jaar) maar vooral bierliefhebber in hart en nieren. Een prachtig verhaal van gedreven entrepreneurship.
Heighlon: high-end tailoring met een persoonlijke touch
Altijd al gedroomd van een kostuum en schoenen op maat? Heighlon gebruikt de allernieuwste digitale tools en een persoonlijke benadering om jouw ideeën tot leven te brengen. Pleased to meet you: Christophe Hautier, oprichter en bezieler van dit Belgisch bedrijf!
Niyona: Brusselse topkwaliteit in tailormade lederwaren
Dat Brussel bruist van creativiteit hoeft al langer geen betoog. De internationale vibe die er hangt resoneert vandaag meer dan ooit over de landsgrenzen met dank aan o.a. Stromae en Angèle. Tegen deze creatieve setting, brengen wij jullie vandaag het verhaal van het Brussels Creative duo Nina Bodenhorst en Jonathan Wieme, of kortweg Niyona. Zij bedenken en vervaardigen in house lederwaren die gegeerd zijn bij o.a. de top van Belgische gastronomie.
Ellen Lambrix: de creatieve duizendpoot achter de schermen van Atelier Alixe
Geïnspireerd op de namen van haar dierbaren, lanceerde Ellen Lambrix het kersverse Atelier Alixe. De nadruk ligt hier op de X. Het kan staan voor iets geheim, mysterieus, maar ook voor een kus. Ook in het creatief concept schuilt een mysterie, namelijk haar eigen morsecode met een twist: de X-code! Met hart en ziel maakt Ellen juwelen met een geheime boodschap die jouw mooiste herinneringen vertalen naar iets tastbaar. Pleased to meet you, Ellen!
Dierendonck: daar is vlees in de kuip
De kracht van Dierendonck en de smaak van hun vlees zit hem in drie kernwoorden. Ambacht, terroir en passie. Hendrik en zijn vader Raymond Dierendonck groeiden de afgelopen jaren uit tot dé referentie als het gaat over vlees.
Conte Negroni, de Belgische bitterzoete aperitief met een knipoog naar de roaring 20s
Negroni, afkomstig uit Italië, maar nu in een nieuw jasje gestoken. Ready-to-serve waarvan de drie ingrediënten ambachtelijk worden bereid in België. Maak kennis met Stefaan Maes, de man die op missie is om de Belgen massaal aan de Negroni te krijgen. Pleased to meet you!
Julémont horloges: when function follows form
Als kind was hij altijd al gefascineerd door esthetiek. Dit vertaalde zich in de studie fotografie, waar hij zijn passie voor kunst en zijn zoektocht naar schoonheid ten volle kon combineren. Ontmoet Bernard Julémont, de gepassioneerde ondernemer achter het gelijknamige Belgische luxe horlogemerk. Wij nemen u mee op een reis door het verhaal van zijn niet aflatende streven naar het beste design, esthetiek en elegantie.
Annabelle en Tom: hun passie voor bloemen en schoonheid bracht hen op het transformerend pad van Sensui
Tom De Houwer en Annabelle Ladrière zijn de drijvende krachten achter het Belgische Floral Art concept Sensui. Vlaamse bloemenkunst to the next level. Ontdek hier het verhaal van twee gepassioneerde mensen. Een verhaal over bloemen, schoonheid, creatie en ondernemerschap.
Ilse De Vis: de wilde ziel achter Wild Moon
Wild Moon staat ook voor alles wat je dichter bij jezelf brengt. Rustmomentjes, puurheid, de liefde voor jezelf, the little things in life.
Goedel Vermandere en Jan Arickx zijn de bezielers van Coup-de-foudre en creëren unieke, inspirerende lichtobjecten
Met een passie voor de schoonheid van de natuurlijke imperfectie en kunst, vervaardigen ze bewonderingswaardige lichtsculpturen die mensen weten te raken.
Eigenaar van Cala Kumquat, Thierry Verhoeven: van een gouden sinaasappel tot een droom die werkelijkheid wordt...
Thierry Verhoeven, een man die met hart en ziel werkt aan het waarmaken van zijn droom! Begin jaren 2000 ontdekte hij een sublieme mini citrusvrucht … de kumquat! Deze gouden sinaasappel werd het hoofdingrediënt van zijn toekomstige alcoholdrank, Cala Kumquat.
Enzo Mazza & Gaëlle Croonenberghs: het eco-powerkoppel achter de schermen van Gili Drinks
Enzo Mazza & Gaëlle Croonenberghs brachten Gili op de markt, een gemberdrank dat als enige drank in Europa zijn afval hergebruikt en het commercialiseert. Een enorme inspiratiebron voor wij wil investeren in duurzaamheid!
Glaces Franklin: een Belgisch succesverhaal dat smaakt naar meer!
Glaces Franklin, ontstaan uit een gepassioneerde droom: het ontketenen van een ware smaakrevolutie door terug te keren naar ambachtelijke en authentieke smaken. Een artisanale ervaring zónder toegevoegde suikers en bereid met de allerbeste lokale ingrediënten.
Sommelier Andy De Brouwer: de kurk waarop Les Eleveurs drijft
Een unieke combinatie van traditie, met een knipoog naar vandaag. De jonge, ambitieuze en gedreven sommelier Andy De Brouwer neemt ons mee doorheen de geschiedenis van het rustiek hotel en bistronomie Les Eleveurs.
Widukind Stockmans: de pracht en praal van Stockmansblauw
Ontdek het prachtige verhaal van Studio Piet Stockmans. Het verhaal van Belgisch handgemaakt porselein verheven tot een kunstvorm.
David Gotlib: Het zit hem in de details
Een man met een oeverloze passie en drang om als derde generatie Antwerpse diamantairs de wereld te veroveren: Pleased to meet you David Gotlib. On a mission to redefine Men's appearance!
Aperotime met de zusjes Claessens van The Mocktail Club
Wanneer Marie Claessens plots intolerant wordt aan alcohol, ontwikkelt ze een eigen lijn van Mocktails. Het blijkt een doorslaand succes. Vandaag timmeren de zusjes naarstig verder aan de weg in zowel binnen- als buitenland
“Antwerps wijndomein Oud Conynsbergh: waar de grenzen van het onmogelijke worden benaderd”
In deze reportage nemen wij jullie mee naar het prachtige Belgische wijndomein Oud Conynsbergh. Een verhaal van een ondernemende groep vrienden met de gezamelijke passie om de best mogelijke wijn te maken met respect voor zijn terroir en omgeving.
Raidillon, sportieve luxe met Belgisch erfgoed
Door zijn liefde voor de auto(koers) Fabien de Schaetzen werd Raidillon geboren. Ontdek het sportieve luxeverhaal achter van het merk dat vernoemd is naar de iconische bocht op het circuit van Spa Francorhamps.
Roger van Damme (Het Gebaar, 1* en Désirée): de slagroom op de taart die nooit af is…
Roger van Damme nam een sprong in duister bij het openen van zijn restaurant 'Het Gebaar', maar zoveel jaren en avonturen later is zijn zaak uitgegroeid tot een succesvolle zaak. Daarnaast Blaast Roger nieuw leven in het merk ‘Désiré de Lille’ waarbij hij de zoete beleving naar zijn gekende niveau tilt.
Clem Vanhee/Atelier185 - Van het juiste blad gesneden
Ontmoet de man, de legende achter Atelier185, Clem Van Hee. Pleased to meet you! Zijn missie? Het best mogelijke mes maken, voor de beste chefs! Zijn damascusstalen messen worden gewaardeerd en geliefd door de top van de gastronomische wereld.
Koken met een hoger doel: Filip Claeys van de Jonkman (2*) & oprichter The Northsea Chefs
Kom meer te weten over het carrièrepad van Chef Filip Claeys, eigenaar van het het tweesterrenrestaurent De Jonkman en oprichter van The NorthSeaChefs. Een prachtig initiatief waarbij Belgische chefs Belgische duurzame Belgische visserij promoten.
Dominique Persoone: Belgiës top chocolatier on a human mission
Ontdek het avontuur van Dominique Persoone. Een avontuur van een chef die zich ontplooide tot chocolatier. Een chocolatier met een hart op de juiste plaats! Met zijn chocoladefabriek in Congo help hij mee aan de lokale tewerkstelling en draagt hij zijn steentje bij aan de bescherming van de gorilla's.
Sir Kwinten: Een lokale zoektocht naar de ultieme product ervaring
Sommelier Yanick Dehandschutter vertelt openhartig over het verleden, het heden en de toekomst van zijn wijnrestaurant Sir Kwinten. Hij vertrekt vanuit het idee dat de co-creatie van chef en sommelier elkaar versterken. Centraal in zijn aanpak staat de keuze van het product.